Nanodeeltjes

Op deze pagina

    Nanodeeltjes vertonen unieke kenmerken, die in de eerste plaats verband houden met hun zeer kleine omvang, en die leiden tot belangrijke wetenschappelijke en technologische innovaties in verschillende sectoren. Tegelijkertijd bestaat er een bezorgdheid dat diezelfde kenmerken nieuwe risico's kunnen veroorzaken, die niet altijd door de klassieke instrumenten kunnen worden beoordeeld.

    Nanodeeltjes zijn op zich niet nieuw. De natuur is de mens miljarden jaren voor geweest. Levende cellen zitten vol met uit eiwitmoleculen opgebouwde ‘machines’ en andere structuren met nanometerafmetingen. Ook natuurlijke en menselijke activiteiten zijn een bron van nanopartikels. Bij het lassen, bijvoorbeeld, worden nanodeeltjes gevormd die vrijgesteld worden in de omgeving.

    Met de evoluerende technologie is de mens steeds beter in staat om de vorm en de grootte van materialen op nanometerschaal te beheersen. Daarmee ontstaat de mogelijkheid om de bijzondere eigenschappen van nanomaterialen te bestuderen en te exploiteren. De diversiteit en complexiteit van gefabriceerde nanomaterialen neemt voortdurend toe: we worden geconfronteerd met een snelgroeiende, zeer heterogene klasse van materialen die aandacht vragen.

    Nanomaterialen en mengsels die nanomaterialen bevatten moeten, vóór ze op de Belgische markt worden gebracht, geregistreerd worden bij de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu.

    Werkgevers die nanomaterialen registreren of die geregistreerde nanomaterialen gebruiken moeten hun Comité voor preventie en bescherming op het werk hierover de nodige informatie verschaffen. Dit geldt eveneens voor producten waarvoor in toepassing van andere specifieke regelgeving een kennisgeving gebeurt over of toelating wordt gegeven voor de aanwezigheid van nanomaterialen.  Hierdoor kan de werkgever als professioneel gebruiker van nanomaterialen zijn verplichtingen betreffende de bescherming van werknemers (uitvoeren van de risicobeoordeling, implementeren van preventiemaatregelen, werknemers informeren, … ) gemakkelijker naleven: er komen immers meer gegevens over nanomaterialen beschikbaar en de communicatie van deze gegevens doorheen de toeleveringsketen wordt gestimuleerd.  

    De overheid krijgt dankzij dit register een overzicht van de gebruikte soorten en hoeveelheden nanomaterialen en de evolutie ervan, wat nodig is om prioriteiten vast te stellen voor de organisatie van o.a. gerichte informatiecampagnes, onderzoek naar geschikte tools voor risicobeoordeling en blootstellingsmonitoring. Door de naspeurbaarheid die met een dergelijk register wordt bereikt, zal de overheid bovendien snel en gericht kunnen optreden wanneer er problemen met bepaalde nanomaterialen zouden worden vastgesteld.

    Meer informatie

    Adviezen van de Hoge Raad voor preventie en bescherming op het werk